De Eeuwige Strijd van Sisyphus.

Op een dag, hoog in de bergen, leefde een mythisch wezen met vele ledematen en een hart vol moed. Zijn naam was Sisyphus. Hij was veroordeeld door de goden om een enorme rotsblok naar de top van een steile berg te duwen. Elke keer als hij de top bijna bereikte, rolde de rotsblok onvermijdelijk weer naar beneden. Sisyphus, met zijn blauwe, witte en bruine tinten, straalde een innerlijke kracht uit die zelfs de goden verbaasde. Ondanks de eindeloze cyclus van falen, gaf hij nooit op. De warme kleuren van de lucht om hem heen weerspiegelden zijn vurige vastberadenheid en hoop.  Elke dag begon hij opnieuw, zijn vele ledematen werkten in perfecte harmonie om de rotsblok omhoog te duwen. De berg was zijn vijand, maar ook zijn metgezel. Terwijl hij klom, dacht hij na over de zin van zijn straf. Was het de moeite waard om te blijven vechten tegen een onvermijdelijke nederlaag?  Maar Sisyphus wist dat zijn strijd niet voor niets was. In elke poging vond hij een nieuwe kracht, een nieuwe reden om door te gaan. Zijn verhaal werd een symbool van doorzettingsvermogen en de menselijke geest die nooit opgeeft, zelfs in het aangezicht van onoverkomelijke obstakels.